Kot w kuchni

Kuchnia to chyba ulubione miejsce kota, przynajmniej jeśli chodzi o mieszkanie. To tutaj jest centrum domowego życia, to tutaj się gotuje, dyskutuje i po prostu siedzi. A kot to, wbrew pozorom, stadne zwierzę.

Jednak myślę, że nad istnienie kuchennego stada i możliwość uczestniczenia w jego życiu, kot przedkłada obecność resztek w zlewie, czy możliwość powąchania wnętrza lodówki.

Przy okazji małe sprostowanie dotyczące wpisu: Co piją koty?

Moje koty nie piją wyłącznie wody. Bardzo często gotuję sobie siemię lniane i gdy przestygnie, a w garnku zostanie jeszcze porcja na jutro, Trójka bardzo chętnie sama się częstuje. Ostatnio dołączyła do niej Czwórka – również pije prosto z gara. Nie muszę chyba dodawać, że gdybym nalała im siemienia do miski, to by je ignorowały.

Siemię pomaga kłaczkom w przejściu przez kocie jelita i działa, jak u ludzi, osłonowo na żołądek. Nie wiem, czy inne koty piją tak chętnie siemię lniane, wyczytałam, że inni, w celu odkłaczania, dosypują do karmy mielone ziarenka lnu.

Jak widać na załączonym obrazku, pozwalam kotom chodzić po kuchennym blacie. Trójka była bardzo oporna i nie dało się przekonać jej, że kot na blacie to nie do końca pożądana sytuacja. Im bardziej naciskaliśmy na schodzenie, tym chętniej i częściej wskakiwała na kuchenkę, czy do zlewu. Teraz, gdy skapitulowaliśmy, buszuje już tylko po opuszczonej kuchni, wyjadając resztki ze zlewu (tak, robi to nawet mimo pełnych misek – rozmoczona marchewka, czy makaron zwisający z oczka durszlaka wydają jej się chyba bardziej atrakcyjne).

Obecność kota w kuchni potrafi być niewygodna, szczególnie w trakcie gotowania obiadu, czy przygotowań do świąt. Jednak gdy właściciel przymknie oko na pewne sprawy, koci pomocnik może wnieść wiele ciepła i radości do kuchennych, przyziemnych czynności.

Co piją koty?

Wychowani na wierszyku o kotku co przyszedł, wypił mleczko i ogonkiem stłukł jajeczko, odpowiemy bez wahania: mleko! A tu się okazuje, że NIE! KOT NIE POWINIEN PIĆ MLEKA. Z prostej przyczyny: koty nie trawią laktozy, czyli cukru mlecznego. Tak więc chcąc „nawodnić” kota mlekiem, doprowadzamy do sytuacji wręcz odwrotnej: futrzak dostanie po nim rozwolnienia i się odwodni. Oczywiście są koty, które lepiej tolerują mleko i można im je podać raz na czas rozcieńczone z wodą, ale właściwie po co, skoro najlepiej nawadnia… WODA!

Z góry przepraszam za stan kranu, dopiero na ekranie komputera zobaczyłam go w pełnej krasie, na żywo jakoś nie zwracam na niego uwagi. Mam nadzieję, że na bloga nie trafi Perfekcyjna Pani Domu bo teraz już za późno na pucowanie.

Wracając jednak do tematu, to myślę, że już zdążyłam odpowiedzieć na pytanie zawarte w tytule. Warto natomiast odpowiedzieć na drugie, równie ważne i związane z kocim piciem. Mianowicie: Z CZEGO piją koty?Wbrew pozorom nie jest to takie oczywiste, co widać już po powyższym zdjęciu. Otóż nie, moje koty nie piją z miski. A mają bardzo ładną, ceramiczną miskę na wodę, z kocim zdobieniem, którą mimo wszystko codziennie napełniam świeżą wodą bo tak trzeba. Coś im jednak w tej misce nie pasuje i wolą czerpać z alternatywnych źródeł wodnych.

Czwórka szczególnie upodobała sobie picie prosto z kranu i sytuacje przedstawione na zdjęciu to nie są jakieś odosobnione przypadki, które szczęśliwym trafem udało mi się uchwycić. Muszę jej odkręcać taki cienki ciurek kilka razy dziennie. Trójka czasami się przyłącza, ale ona z kolei ma swój ulubiony wodopój:

WAŻNE: Jeśli kot wybierze sobie wodę do kwiatków jako swoją wodę do picia, musimy mieć pewność, że jest to woda bez nawozu, czysta kranówka. To wydaje się oczywiste, ale bardzo łatwo jest się zapomnieć i zostawić konewkę gdzieś w miejscu dla kota dostępnym. A wtedy możemy mieć pewność, że kot wykorzysta okazję.

Mam wrażenie, że koty po prostu nie lubią mieć wody podanej na tacy, lubią jakieś niestandardowe rozwiązania jeśli chodzi o zaspokajanie pragnienia. Dajmy im więc stały, niestandardowy dostęp do wody, dbając o to, by była zdrowa i bezpieczna.